Immigratie en Asiel

Stellingnummer IA 1

De hulp aan asielzoekers dient alleen nog te geschieden in de buurt van het land dat zij willen ontvluchten.

Toelichting:

Nederland heeft vanaf de '60-er jaren steeds geroepen dat vrijheid het hoogste goed is. Elk individu bijna alles mag doen wat God en Allah hebben verboden. Het liedje “15 miljoen mensen” haalde zelfs de top tien. Het buitenland hoorde dit stomverbaasd aan, en met een klein aantal vluchtelingen kwam een groot aantal gelukszoekers onze kant op.

Natuurlijk alléén diegenen die de reis konden betalen. Dit laatste had al tot nadenken moeten stemmen. Nu zijn volksverhuizingen van alle tijden. Denk aan Hugenoten, Joden, Chinezen, enz. Niets mis mee, zolang zij in eigen onderhoud kunnen en willen voorzien.

Dit moesten zij in hun eigen land ook. Maar als Nederland met bloemen aan de trein staat, ze opvangt in ons sociale vangnet, zij niet mogen werken, vervolgens hun kinderen naar school laat gaan, de medische zorg gratis verstrekt wordt, zij gebruik mogen maken van de ouderdomsvoorzieningen en dit alles zonder dat er premie voor is betaald, zonder onderscheid te maken tussen de echte en de economische vluchtelingen, dan moet ditzelfde Nederland nu niet zeuren over terugkeer- of aanpassingsproblemen.

Wees dus voorzichtig met wat je belooft.

Je bent gastland of je bent het niet. Onze regering zegt nog steeds dat ons land open staat voor alle vluchtelingen. Men kan zich afvragen wat diezelfde regering doet als er inderdaad 10 miljoen op de stoep zouden staan, want belofte maakt schuld. Er zijn namelijk vele miljoenen wereldburgers die terecht voor de status vluchteling in aanmerking komen, maar niet weg kunnen.
Daarom is het beter en eerlijker om vluchtelingen alléén nog op te vangen in de buurt van het land dat zij willen ontvluchten. Het buurland dat onderdak verleent krijgt hiervoor een schadeloosstelling.
De hulpverleners die hierdoor in Nederland hun baan verliezen kunnen naar deze opvangcentra worden uitgezonden.

De voordelen zijn; minder duur, meer gerichte hulp, beter controleerbaar en de vluchteling blijft in zijn eigen cultuuromgeving. Eventueel in samenspraak met de andere EU landen. Hiervoor moet een uniforme regeling komen.

Latere gezinsherenigingen in Nederland zullen hiermee ook afnemen.

Reageren? Klik hier!

Stellingnummer IA 2

Als men de regels niet kan handhaven, moet men ze ook niet instellen.

Toelichting:

“Bezint eer gij begint” is een oud spreekwoord wat nog steeds niet aan kracht heeft ingeboet. Zeker bij vreemdelingenbeleid. In de wanhoop het iedereen naar de zin te maken wordt eerst tegen asielzoekers gezegd: Geen kans. Vertrekken! Vervolgens hoeft dit niet en kunnen zij nog 6 jaar in beroep, waar justitie en een leger advocaten/welzijnwerkers ijverig aan meewerkt. “Uitgeprocedeerd” blijkt zich na protest toch weer om te kunnen vormen tot “schrijnende gevallen”.

Precedent na precedent. En lukt het allemaal niet? Dan maar gedogen. Daarom; is iets niet haalbaar, begin er dan niet aan! Scheelt waarschijnlijk meteen de helft in de regels en de kosten gaan omlaag.

Hoe het wel kan? Een voorbeeld uit de praktijk. Een dorp in Nederland met twee amateurclubs voetbal.

Één club liet een onbeperkt groeiend aantal allochtone leden toe, met daarom aan hun ouders het verzoek vrijwillig mee te helpen bij het kantinebeheer, de velden bijhouden, begeleiding, enz. Niemand kwam! De autochtone ouders haakten daarop ook stuk voor stuk af en de club ging ter ziele, na 75 jaar bestaan!
De andere club liet ook allochtone leden toe, maar beperkte dit tot een maximum percentage van het totale ledenbestand onder de strikte voorwaarde dat de ouders bij toerbeurt zouden meehelpen aan onderhoud en begeleiding.

Zij gingen hiermee akkoord en de club bloeit als nooit tevoren.

De les hieruit; Wees niet te vrijblijvend! Als iedereen duidelijk te voren weet waar hij of zij aan toe is en dit is vervat in heldere, noodzakelijke regels, waarbij de sancties, bij het niet nakomen ervan, ook uitgevoerd worden, zal de weerstand ertegen verminderen en het begrip ervoor worden verhoogd.

Reageren? Klik hier!

Stellingnummer IA 3

Nederland zal zich er met andere maatregelen op in moeten stellen dat een groot deel van de allochtone bevolking voorlopig niet zal integreren of inburgeren.

Toelichting:

Als men onder integratie of inburgeren verstaat één worden met de autochtonen, is het een illusie te denken dat dit even wordt bereikt met regeltjes, cursussen, toespraken, of het samen zingen van het Wilhelmus. Zou dit zo zijn, dan was het in de wereld wel rustiger. Culturen die duizenden jaren oud zijn, uit andere werelddelen, met totaal andere gewoonten, emoties en beleving, laten zich niet zomaar met een inburgeringcursusje aan de Nederlandse samenleving aanpassen.

Natuurlijk knikken asielzoekers op alles ja. Zij zijn immers afhankelijk van de goedheid van de Nederlandse samenleving. Maar in de praktijk is het heel anders.

Mensen in het buitenland zoeken hun eigen cultuur op. Willen zij de Nederlandse cultuur opzoeken, dan bepalen zij dat zelf wel. Gepensioneerde Nederlanders aan de Costa Blanca en de Chinese wijken in elke wereldstad zijn voorbeelden. Zelfs op vakantie in Frankrijk wordt bij voorkeur een camping onder Nederlandse leiding opgezocht.

Veel aankomende autochtone gezinnen verlaten de grote steden. Allochtonen zoeken de grote stad juist op. Dit is nu eenmaal de vrijheid die men heeft.

Om onze multiculturele samenleving ook voor de toekomst toch leuk te houden zijn er goede afspraken nodig die gelden voor iedereen die zich in ons land wil vestigen of gevestigd heeft, zoals:

• Naturalisatie na 10 jaar waarbij men zich in de Nederlandse taal verstaanbaar moet kunnen maken en de rechten en plichten van de samenleving onderschrijft.
• Geen dubbele nationaliteit. Wil men een Nederlands staatsburger worden dan ook alleen een Nederlands paspoort. Toch dubbel? Dan alleen met een schriftelijke verklaring dat bij een veroordeling het Nederlandse paspoort wordt ingenomen.
• Iedereen in overheidsdienst ten behoeve van de Nederlandse samenleving is verplicht tot het dragen van algemeen geaccepteerde Nederlandse kledij, passend bij de functie zonder opzichtige kenmerken van welk geloof dan ook.
• Géén discriminatie, niet in negatieve, maar ook niet in positieve zin.
• Werkgevers blijven verantwoordelijk voor werknemers die zij uit het buitenland halen, gedurende de geldigheid van hun werkvergunning, en voor hun terugkeer.

  Reageren? Klik hier!